nr. 370

Tijd Sterft

We worden iedere dag

opnieuw geboren,

en sterven in de nacht.

ledere dag is verloren,

als je op de volgende wacht.

Alles wat we bedachten,

bleek al te bestaan.

Er is niets om op te wachten,

en naartoe te gaan.

Een dag is snel vergeten.

Wat is een moment in de dag.

Een appel die we eten,

een traan of een lach.

De gedachten van een boom.

Akelig stil.

Het is een droom,

van iemand die niet dromen wil.

Zou ik naar binnen mogen?

Langs je ogen,

in je brein?

Zodat we samen zijn.