F. Vermeulen

“Dit is voor de depressieven en de psycho’s

Voor de shizo’s en de bipo’s

En alle vreemde tisten

Voor de lijders

En de strijders

Zij die hebben opgegeven

Nu daarboven zweven

Voor zij die hebben gebloed

Verlies nooit de moed

AI sta je gans alleen

Dat is net die één

Die het tij kan doen keren

Op jezelf moet je teren

Want niemand anders kan het doen

Alleen jou past die schoen

Dus sjot jezelf tegen de kont

AI lijkt je leven stront

Pak hulp aan als je wil

Geef gerust een gil

Dan sta ik daar

Voor mij was het ook zwaar

Maar ik ben gezegend

Spijtig genoeg niet alwetend

Maar een woord kan ik bieden

Dan beginnen we dat onkruid te wieden

En leggen de mentale Tuin van Eden aan

Met vijver en een zwaan

Open je mond en resoneer

Met deze leer

Die zegt dat je niet moet meedraaien

Maar je geest verfraaien

Je ego paaien

Die zegt dat je niet moet meedraaien

Maar je geest verfraaien

Zaadjes zaaien

Van rust en zelfbegrip

Dat Zeg ik met stip

Wij zijn de signalen

Afwijkende verhalen

In deze maatschappij

Zijn we niet vrij

Tenzij

Wij

eigen regels schrijven

Dicht bij Onze kern blijven

Niet vergelijken

Niet bezwijken

Onder de norm

Tem die innerlijke storm”